Dün akşam çocukları uyutmadan önce "Hangi hikayeyi okusam?" Diye düşünürken, aklıma öğrencilerimle birkaç yıl önce yapmış olduğumuz, "Farkındalık Yaratma Projesi" ve burada kullandığımız "Deniz Yıldızı" hikayesi geldi. O zaman, öğrencilerimle birlikte bu hikayeyi okuyup böyle bir proje başlatmıştık. Her öğrenci, ihtiyacı olan birilerinin yaşamına sessizce ve sevgiyle dokunup yardım etmiş ve bu yardım etmenin iç huzuruyla kendisi de mutlu olmuştu. Hatta birkaç öğrenci huzurevine gidip, ziyaretçisi gelmeyen kişilere gönüllü olarak haftada bir kitap okumaya başlamıştı. Aynı bu hikayedeki deniz yıldızları gibi belki bütün yaşlı ve kimsesizlere ulaşamayacaklardı ama, ulaşabildikleri kişiler için çok büyük bir sevinç kaynağı olmuşlardı. Bazı öğrenciler trafikte birilerine yardım etmiş, bazıları alışveriş çantalarını taşımakta zorlananlara yardım etmiş, bazıları ise renk renk çiçekler satın alıp, çevredeki insanlara dağıtmış ve mutlu olmalarını sağlayarak, "Farkındalık Yaratma Çalışması" yapmışlardı. Ben de oğluma bu Deniz Yıldızı hikayesini okuyup, bu konuda yapmış olduğum projeden bahsettim. Kim bilir belki kısa bir süre sonra onunla da böyle bir proje yaparız.
Hikayeyi okumak isteyenler için:
Adamın biri sabaha karşı okyanus sahilinde, güneşin doğuşunun keyfini çıkarmak için sahile inmiş. Uzakta sahilde birini görür. Biraz yaklaştığında sahile vuran deniz yıldızlarını okyanusa atan bir çocuğun olduğunu fark eder. Çocuğa yaklaşarak sorar:
-Deniz yıldızlarını neden okyanusa atıyorsun?
Çocuk der ki:
– Güneş yükseldi mi, sular çekiliyor. Onları suya atmazsam susuzluktan ölecekler.
Adam devam eder:
– Sahil kilometrelerce uzanıyor ve binlerce deniz yıldızı var, hangi birini atacaksın. Ne farkedecek ki?
Çocuk, adamı dinledikten sonra bir deniz yıldızını daha okyanusa atar ve cevap verir:
– Bu deniz yıldızı için fark etti.
Adam, çocuğun yalnızca okyanus manzarasının keyfini çıkarmaya gelmeyip bir fark yaratmak istediğini anlar ve ona katılarak bütün sabahı okyanusa deniz yıldızı atarak geçirir.
"Ben çocukken annem bana hep hayatın anahtarının mutluluk olduğunu anlatırdı. Okula gitmeye başladığım zaman, sınavda bana "Büyüyünce ne olmak istiyorsun?" diye sordular. Ben de onlara "Mutlu olmak istiyorum" diye cevap verdim.
Onlar bana, soruyu anlamadığımı söylediler. Ben de onlara, asıl onların hayatı anlamadıklarını söyledim. "
John Lennon
Onlar bana, soruyu anlamadığımı söylediler. Ben de onlara, asıl onların hayatı anlamadıklarını söyledim. "
John Lennon
Bu hikayeyi çok severim ben ve inanırım da... Bazen ufak bir dokunuş, gülüş, bir sohbet insanın hayatında çok şeyi değiştirebiliyor...
YanıtlaSilNe güzel yapmışsın öğrencilerinle sen bunu yaşama uyarlayarak ♥
Evet, benim de çok sevdiğim bir hikaye. Harika bir mesajı var. Bazen küçücük bir dokunuş, yaşamı çok güzel şekillendiriyor. Teşekkürler 🤗
SilBu hikayeyi çok seviyorum. Belki yüzlercesinin kalbine dokunamayız ama birini kurtarsak bu onun için çok şey ifade eder.Bu hikayeyi hatırlatmanız güzel oldu. Akşama kızıma anlatırım.:)
YanıtlaSilKesinlikle öyle, O zaman iyi ki paylaşmışım. Bu sayede kızınız da yeni bir hikaye öğrenecek. 🤗
Siltümüyle süfeeer :)
YanıtlaSil😊🤗
Silyani projede minik bişi yapıp fark mı yaratın demiştiin :)
YanıtlaSilEvet, beklediğimden iyisi olmuştu 👏
Sil